اولویت‌بندی خطرپذیری لرزه‌ای ساختمان‌های فولادی با استفاده از سیستم استنتاج فازی: مطالعه موردی ساختمان‌های مدارس مناطق منتخب شهر تهران

اولین و مهم‌ترین گام در تهیه طرح بهسازی لرزه‌ای برای ساختمان‌های موجود، تحلیل آسیب‌پذیری از طریق انجام مطالعات بهسازی و تهیه گزارش‌های کیفی و کمّی می‌باشد. از طرفی اغلب ساختمان‌های موجود در شهر تهران به خاطر وجود دلایلی از قبیل لرزه‌خیزی بالای منطقه، به‌روزرسانی آیین نامه‌های ساختمانی و لرزه‌ای، فراوانی ساختمان‌های قدیمی و غیره نیاز مبرمی به انجام مطالعات بهسازی دارند. در این مطالعات، شناسایی وضعیت ساختمان‌هایی که در اولویت اول بهسازی لرزه‌ای هستند، به ویژه برای ساختمان‌های با اهمیت زیادِ دارای کاربری عمومی مانند مدارس، اهمیت بسیار زیادی دارد. در این مقاله، یک فرایند اولویت‌بندی خطرپذیری لرزه‌ای ساختمان‌های فولادی با استفاده از ساختار سلسله‌مراتبیِ ارزیابی و به کمک روش استنتاج فازی پیشنهاد شده است. همچنین این روش برای ساختمان‌های فولادی مدارس شهر تهران به عنوان مطالعه موردی استفاده گردیده است. روند انجام فرایند اولویت‌بندی به این ترتیب است که اطلاعات مورد نیاز ساختمان‌ها طبق ساختار سلسله‌مراتبیِ طراحی شده، جمع‌آوری و دسته‌بندی شده‌اند؛ سپس بعد از کمّی‌سازی اطلاعات کیفی و فازی‌سازی آن‌ها، داده‌ها طبق سیستم استنتاج فازی، مدل‌سازی، ارزیابی و سپس فازی زدایی گردیده‌اند؛ فرایند مذکور برای تمامی مراحل ساختار سلسله‌مراتبی انجام شده تا پارامتر خطرپذیری لرزه‌ای بدست آید. این پارامتر پس از کیفی‌سازی، وضعیت ریسک ساختمان‌ها و نیازمندی بهسازی یا بازسازی آن‌ها را نشان می‌دهد. نتایج حاصل از این تحقیق، ساختمان‌های فولادی مدارسی که خطرپذیری لرزه‌ای بالایی دارند و نیازمند انجام مطالعات بهسازی هستند را به تفکیک مناطق شهری، مشخص ‌کرده و نقش هر یک از پارامترهای تأثیرگذار بر خطرپذیری لرزه‌ای ساختمان‌ها را نشان داده است.